جایگاه ‏اهل‏ بیت ‏پیامبر(ص) در میان اهل سنت
 

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ندای وحی و آدرس nedayevahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 8193
بازدید دیروز : 344
بازدید هفته : 9052
بازدید ماه : 62330
بازدید کل : 10454085
تعداد مطالب : 16946
تعداد نظرات : 80
تعداد آنلاین : 1


حدیث موضوعیاک مهدویت امام زمان (عج)اک آیه قرآناک

 
 
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : یک شنبه 15 / 9 / 1398

واحدی نیز از کلبی، در اسباب ‏النزول خود، این آیه را روایت کرده است و سپس می‏گوید: «این آیه درباره علی ابن ابیطالب(رض) نازل شده است، زیرا علی(رض) در رکوع، انگشتر خود را به سایلی بخشیده است (واحدی، اسباب النزول؛سوره مائده ،آیه ۵۵).

از پیامبر(ص) روایت شده است که دست بر سینه‏اش گذاشت و فرمود:

«أنَا مُنذرٌ وَ لِکُل قَومٍ هاد وَ أومَأ بِیدهِ اِلی ال عَلیٍ، فَقال: أَنتَ الهادیٌ یا عَلی، بِکَ یَهتدی المُهتَدونَ بَعدی» (مستدرک‏الصحیحین، ج ۳، ص ۱۲۹؛ کنزالعمال، ج ۶، ص ۱۵۷؛ طبری، فخر رازی و سیوطی هم در تفسیر آیات، این حدیث را آورده‏اند)

یعنی:

«من می‏ترسانم و هر قومی نیز راهنمایی دارند. سپس به سوی علی(رض) اشاره کرد و فرمود: ای علی، تو راهنما هستی، پس از من هدایت شده‏ها با تو هدایت می‏شوند و راه راست را در پیش می‏گیرند.»

از پیامبر(ص) منقول است که درباره‏ی آیه

«أفَمَن کانَ مُؤمناً کَمَن کانَ فاسِقاً لایَستوون» (سجده، ۱۸)

یعنی:

«آیا کسی که با ایمان باشد، با فاسق یکسان است نه! هرگز مؤمن و فاسق یکسان نیستند.»

فرمود: مومن، علی(رض) و فاسق و گمراه هم ولید پسر عقبه است (این حدیث را ابن جریر طبری و سیوطی در درالمنثور و زمخشری در الکشاف و واحدی در اسباب‏النزول آورده‏اند و در تاریخ بغداد و الریاض انضرة نیز آمده است). همچنین درباره‏ی

« فَإِنَّ اللهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِیلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ » (تحریم، ۴)

«چون که خداوند یار و محافظ اوست و جبرئیل و صالح مومنان نیز یاور او هستند.»

پیامبر(ص) فرموده است: منظور از صالح‏المومنین در این آیه، علی‏بن ابوطالب(رض) است (سیوطی، الدر المنثور؛ متقی هندی، کنزالعمال، ص ۲۲۷، عسقلای فتح الباری، ج ۳، ص ۲۷ و هیثمی، مجمع، ص ۱۹۴).

هنگام نازل شدن آیه‏ی «وَتَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ: و گوش‏های شنوا آن را دریابد» (حاقه، ۱۲). پیامبر مکرم(ص) به علی(رض) فرمود: «سألت الله أن یَجعَلها أذنَکَ» از خدا خواسته‏ام که این گوش هوشیار را گوش تو قرار بدهد. در این باره علی(رض) می‏فرماید: «فَما سَمعتُ شَیئاً مِن رَسولُ الله فَنسیتُهُ: هر چیزی که از پیامبر خدا(ص) شنیده‏ام، فراموش نکرده‏ام (ابن جریر طبری، زمخشری، هیثمی، سیوطی و متقی هندی در کتب خود این حدیث را روایت کرده‏اند). واحدی نیز در اسباب‏النزول از جمعی از راویان روایت کرده است که پیغمبر فرمود: یا علی، خدا به من فرمان داده که به تو نزدیک شوم و از تو دور نباشم. چیزهایی را یادت بدهم تا هشیار شوی. خدا نیز هوشیاری تو را می‏خواهد. سپس این آیه نازل شد:

«إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ (بینات، ۷)

آنانی که ایمان آورده‏اند و عمل نیک انجام می‏دهند، آنان بهترین و والاترین مردمان این جهان هستند.

پیغمبر مکرم اسلام(ص) در این رابطه می‏فرماید: ای علی، این‏ها تو و پیروان تو هستند (ابن جریر طبری و سیوطی در درالمنثور این حدیث را روایت کرده‏اند. همچنین این حدیث در صواعق المحرقه، ص ۹۶ و نورالابصار، صص ۷۰ و ۱۱۰ و کتاب شبلنجی نیز آمده است).

احادیث

در شأن علی‏بن ابیطالب(رض)، روایات فراوانی از زبان پیامبر اسلام(ص) در کتب حدیثی ثبت است که به خلاصه‏ای از آن اشاره می‏شود.

پیغمبر مکرم اسلام(ص)، هنگامی که فاطمه(س) را به عقد علی(رض) درآورد، خطاب به علی(رض) فرمود: «خدا به من فرمان داد تا فاطمه را با چهارصد مثقال نقره، به همسری تو دربیاورم، اگر تو راضی باشی.» گفت: «ای پیغمبر خدا، راضی هستم.» انس پسر مالک می‏گوید که پیغمبر فرمود: «خدای بزرگ هر دوی شما را به هم برساند و تلاش‏تان را به سوی خوشبختی رهنمون سازد و برکت به زندگی‏تان اندازد و از شما نیز نوه و فرزندان بسیار و نیکو به وجود آورد.» (محب‏الدین الطبری، ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی، ص ۳۰)

در روایتی آمده است که پیامبر وضو گرفت. سپس آب وضو را به صورت علی(رض) و فاطمه(س) پاشید و فرمود: «اَلَّلهم بارِکَ لَهُما فی نَسلِهِما» (التحاف بحث الاشراف، عبدالله‏بن محمد‏بن عامر الشیرازی الشافعی، ص ۲۱) یعنی، خدایا رحمت و برکت بر سر اینان و نوه‏های‏شان بباران.

همچنین در روایت آمده است، هر گاه کسی به خواستگاری فاطمه(س) می‏رفت، پیامبر عذر می‏خواست و می‏فرمود: «هنوز فرمانی، در این باره بر من نازل نشده است.» (محب‏الدین الطبری، ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی، ص ۳۰)

پیامبر همچنین فرموده است: «اِنَّ الله جَعَل ذریَّة کُلَّ نَبیٍ فی صُلبهِ وَ جَعَل ذُریَّتی فی صُلبِ هذا یَعنی عَلیاً (همان) یعنی خدا نسل هر پیغمبری را از پشت او، به ثمر رساند به جز نسل مرا که از پشت علی به ثمر می‏رساند. در این باره روایت شده است که هر گاه پیغمبر(ص) حسن و حسین(رض) را در آغوش می‏گرفت، می‏فرمود: «کُل وَلَدِ أَب فَاِنَّ عَصَبتَهُم لِابیهِم ما حَلا وَلَد فاطِمةُ فَاِنّی أنا أبوهُم وَ عَصَبتهُم» (احمد طبرائی، مناعت، المعجم الکبیر، جلد ۱ ص ۲۴؛ متقی الهندی، کنزالعمال جلد ۶ ص ۲۲؛ محب‏الدین الطبری، ذخائر العقبی ص ۱۲۴؛ سیوطی، احیاء المیت ص ۱۱۹) طبرانی همچنین از عمر روایت کرده است که پیغمبر مکرم(ص) فرمود: «کُلُ نَبی أُنثی فَانَّ عَصَبتَهُم لِابیهِم ما حَلا وَلد فاطِمةُ فَانَّی أنا أَبوهُم وَعَصَبتَهُم: فرزند هر مذکوری، متعلق به پدر است و خانواده نیز به پدر بر می‏گردد، بجز کودکان فاطمه که من پدر آنان هستم.»

ام سلمه(رض) روایت کرده است: «کانَ رَسولُ الله اِذا غَضَب لَم یَجتری ءَاَحدُ اَن یُکلمة اِلّا عَلی» (الاوسط، طبرانی، ینابیع المودة، ص ۳۳۸؛ الاتحاف ص ۱۵۳؛ تاریخ الخلفاء ص ۶۶؛ صواعق المحرقه، ص ۷۳؛ نورالابصار ص ۷۳؛ کنوز الحقایق؛ ارجح المطالب، ص ۴۶۷؛ مجمع الزوائد ح ۹، ص ۱۱۶؛ مناقب سیدنا علی، ص ۴۲؛ مستدرک حاکم و تلحیض المستدرک، ج ۳، ص ۱۳۰؛ السراج المنیر، ص ۱۴۳؛ الشرف الموید، ص ۱۱۳؛ اسعاف الراعنین، ص ۱۷۵؛ الکواکب الدریه، ج ۱، ص ۳۹؛ مناقب المرتضی، ص ۱۵۵) یعنی آن‏گاه که رسول مکرم(ص) غضبناک می‏شد، احدی جز علی، جرأت سخن گفتن با حضرت را نداشت.

وی همچنین می‏گوید: «سَمعتُ رَسول الله(ص) یَقولُ: عَلیٌّ مَعَ القُرآن وَ القُرآن مَعَ عَلی، لا یَفتَرقان حَتّی یَردا عَلی الحَوض» (الاوسط و طبرانی، و ینابیع الموده، ص ۱۰۳؛ باب العشرون و باب التاسع و الخمسون، ص ۲۳۹) از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: «علی(رض) با قرآن و قرآن با علی(رض) است. این دو تا ورود به حوض کوثر؛ از یکدیگر جدا نمی‏شوند.» همچنین در روایتی دیگر آمده است: «عن ام سلمه قالت: قال رسول‏الله: علی و شیعته هم الفائزون یوم القیامه» پیامبر اکرم(ص) فرمود: علی(رض) و پیروانش در روز قیامت پیروزند و نیز آمده است: «لا یَبغِضکَ مُؤمنُ وَ لا یُحِبَّکَ مُنافِقٍ» (ینابیع الموده، الباب السادس) مؤمنی تو را دشمن نمی‏دارد و منافقی تو را دوست نمی‏دارد.

ام سلمه(رض) در روایتی دیگر می‏گوید: که از پیامبر خدا(ص) شنیدم که می‏فرمود: «مَن کُنتُ مَولاةُ فَعَلّیٌ مَولاه، اَلّلهُمَ وَ آل مِن والاهُ وَ عادَ مِن عاداة وَ اَنصُر مِن نَصرهُ وَ أخذَلُ مِن خَذَلَهُ» (الاختصاص، ص ۷۴) یعنی هر که من مولای او باشم، علی(رض) هم مولای اوست. خدایا دوست بدار، آن که علی را دوست می‏دارد و دشمن بدار، فردی را که خصم علی(رض) است و یاری کن آن که او را یاری می‏کند و از یاری خود محروم ساز هر که او را یاری نمی‏کند.

ام سلمه(رض) همچنین گفته است که رسول خدا(ص) فرمود: «عَلیٌ مِنَّی وَ أنَا مِن عَلیٌّ وَ لا یُؤدی عَنّی اِلّا اَنا أَو عَلی» (ینابیع الموده، به نقل از مستدرک حاکم و اوسط طبرانی) یعنی علی از من و من از علی هستم، هیچ کس مگر خودم یا علی ذمه مرا نپردازد.

عایشه(رض) نیز می‏گوید: هرگز فاضل‏تر از فاطمه(س) به جز پدر بزرگوارش و شوهر گرانقدرش ندیده‏ام (ینابیع الموده، ص ۲۰۴، سنن ترمذی و الطبقات الکبری).

ام سلمه(رض) همچنین روایت می‏کند که رسول مکرم(ص) فرمودند: «اِنَّ الله اِختارَ مِن کُلَّ نَبیِّ وَصیاً وَ عَلیٌّ وَصیی فی عِترَتی وَ اَهلُ بَیتی وَ أُمَّتی بَعدی» (همان، ص ۹۰) یعنی خدا برای هر پیامبری جانشینی برگزید و علی، جانشین من بعد از من در عترت، اهل بیت و امت من است.

احمد و حاکم به مسند صحیح از ام سلمه(رض) روایت کرده‏اند که رسول خدا(ص) فرمودند: «مَن سَبَّ عَلیاً فَقدَ سَبَّنی» (مسند احمد، کنز العمال، ج ۶ ص ۱۵۷ و ینابیع الموده، ص ۳۳۹) یعنی کسی که علی را دشنام دهد، مرا دشنام داده است.

ام‏المومنین عایشه(رض) می‏گوید: «کُنتُ عِندَ النَّبیُ اِذ دَخَلَ عَلیٌ فَقال : هذا سَیِدُ العرَب» (ارجح المطالب، ص ۲۰؛ صواعق محرقه، ص ۱۲۰؛ کنزالعمال، ص ۶۰ و کنایة الطالب، ص ۱۱) در نزد پیامبر(ص) بودم که علی(رض) وارد شد، رسول خدا فرمود: این مرد، آقای عرب است.

ترمذی به سند حسن غریب، از عایشه(رض) روایت کرده است، هنگامی که از وی پرسیدند، چه کسی از انسان‏ها نزد رسول خدا محبوب‏تر بود، فرمود: فاطمه(س) سوال کردند: از مردان، پاسخ داد: شوهرش، تا آنجا که من می‏دانم، مردی است که پیوسته در روزه و نماز است. (صحیح ترمذی، ج ۲، ص ۴۷۵ و ریاض النضره، ج ۲، ص ۲۱۳)

عایشه(رض) همچنین گفته است که پیامبر مکرم(ص) فرمود: «ذکر علی عبادة» یعنی یاد علی(رض)، عبادت است (کتاب سبعین مناقب فی فضائل امیرالمومنین علی ابن ابیطالب، الحدیث السادس و الاربعون، به نقل از صاحب الفردوس؛ ینابیع المودة، ص ۲۸۱، سبعین مناقب بحار، ج ۳۸، ص ۱۹۹ و مناقب خوارزمی، ص ۲۶۱).

دیلمی از عایشه روایت می‏کند که رسول خدا(ص) فرمود: «بهترین برادرانم علی(رض) و بهترین عموهایم حمزه و یاد علی(رض) عبادت است.» (صواعق المحرقه، ص ۷۲؛ ینابیع المودة، ص ۲۴۰ و فیض الغدیر، ج ۳، ص ۴۸۳)


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





موضوعات مرتبط: عترت
 
 
این وب سایت جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی ، با لا بردن سطح آگاهیهای دینی اعتقادی تربیتی